بررسی و مقایسه هوش هیجانی دربین سطوح مختلف مدیریت (پایه ، میانی و عالی) دربانک ملی ایران ـ استان تهران

هوش هیجانی به عنوان یک مبحث علمی در روانشناسی قریب به دو دهه است که در جهان و پس از آن در ایران مطرح گردیده و طی دهه اخیر در رشته مدیریت مورد توجه قرار گرفته و عبارتست از توانایی تشخیص، فهم، تمیز، اولویت بندی، کنترل و مدیریت هیجانات در تعاملات فردی، گروهی و سازمانی به منظور کمک به یکدیگر و میل به اهداف فردی، گروهی و سازمانی. اهمیت این تحقیق در این است که با شناخت هوش هیجانی و مولفه های آن ، مدیران می توانند از اطلاعات مربوط به احساسات خود در جهت تصمیم گیری کارآمد استفاده کرده، همچنین بتوانند کنترل موثرتری بر خود و تآثیر مضاعفی بر دیگران داشته باشند. تحقیق حاضر از نظرهدف ازنوع کاربردی و ازنظراجرا ازنوع توصیفی پیمایشی می باشد . پرسشنامه تحقیق براساس مدل هوش هیجانی گلمن که شامل مولفه های خودآگاهی ، خودکنترلی ، خودانگیزشی ، همدلی و مهارت اجتماعی میباشد طراحی گردیده است. تعدادکل جامعه آماری دراین تحقیق 993 نفراست که مدیران سطوح مختلف ( پایه ، میانی و عالی) بانک ملی ایران در استان تهران رادربرمیگیرد . از این تعداد بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و دردسترس، 277 نفربعنوان گروه نمونه ازهرسه سطح انتخاب گردیدند . فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و آماری استنباطی نظیر آزمون تی استیودنت ، آزمون میانگین دوجامعه ، آنالیزواریانس یک طرفه و آزمون همبستگی تست گردیده است. نتایج تحقیق صورت گرفته مبین اینست که هوش هیجانی مدیران بانک ملی دراستان تهران ازوضعیت مناسبی برخورداراست ، هرچند که ازنظرمولفه خودانگیزشی دارای نقاط ضعفی میباشند همچنین یافته های تحقیق نشان دادمیان هوش هیجانی مدیران ازنظرسطح مدیریت ( پایه ،میانی و عالی ) ، جنسیت ،تحصیلات ، سن و سابقه کاری تفاوت معناداری وجودندارد لیکن درموردمولفه خودکنترلی مشاهده شد که این متغیردر مدیران با دامنه سنی 36تا40سال و مدیران بادامنه سنی 41تا45سال دارای تفاوت معنادارمیباشد . نهایتا یافته های آزمون همبستگی درونی ابعادهوش هیجانی نشان داد که این اجزا دارای همبستگی مثبت و معناداربا یکدیگرهستند و بیشترین میزان همبستگی بین متغیرهای خودکنترلی و مهارتهای اجتماعی برقرارمیباشد .